Evolutie

Tergend traag schuifelde de man over de stoep. Hij botste tegen gehaaste forenzen die hem boos aankeken, en werd soms zelfs nagestaard door NMBS-personeel dat net iets minder gehaast was.
De man zette voet voor voet.
'E-vo-lu-eren' dacht hij, nooit ging dat snel, de aap werd niet van de ene minuut op de andere mens, neen er gingen jaren overheen, vele vele jaren. En zoveel tijd heeft de mensheid niet meer.
Stap voor stap.
Het had heel wat voeten in de aarde voor de eerste visachtige aan land kroop en besloot om rechtop te gaan lopen, voordat de eerste werktuigen werden gemaakt, de mens eindelijk de microgolf oven ging gebruiken.
Eerst de tenen, dan de bal van de voet en dan de hiel.
Adem in en uit en in en uit en in en uit.

Nu was iedereen sneller, maar wacht maar, binnen een paar jaren zat iedereen zonder olie, als ze al niet verpletterd waren door één of ander natuurfenomeen, maar hij, Alex Van Der Smisschen  zou geëvolueerd zijn, en als één van de enige mensen vrolijk rond lopen op deze verwoeste aarde.
Ha!

Jammer dat die trut van de personeelsdienst het niet snapte en hem waarschijnlijk weer vakantie uren zou laten opnemen voor de uren dat hij te laat op kantoor kwam.
Meneer Van Der Smisschen zuchtte en stapte toch maar door. Het leven als genie was niet makkelijk.